به نقل از نیواطلس، ذرات موجود در این نانولوله‌ها از جنس کربن هستند و غوطه‌ور شدن آنها در یک حلال آلی باعث شکل‌گیری جریانی برای ایجاد واکنش‌های شیمیایی و تولید برق می‌شود.
این نانولوله‌های کربنی هادی الکتریسیته هستند و برای افزایش کارآیی آنها از پلیمرهای تفلنی استفاده می‌شود. وقتی این مجموعه در یک حلال آلی غوطه‌ور می‌شود، مایع مذکور شروع به بیرون کشیدن الکترون‌ها از قسمت بدون پوشش این نانولوله‌ها می‌کند و در نهایت الکترون‌ها از قسمت دارای پوشش تفلونی منتقل شده و در نتیجه جریان برق ایجاد می‌شود.
این دستگاه متشکل از یک ورق از نانولوله‌های کربنی، پوشش پلیمری و ذرات کربنی ۲۵۰ میکرومتری است. هر یک از این ذرات قادر به تولید ۰.۷ ولت الکتریسیته هستند. کوچک بودن این ذرات نیاز به استفاده از هرگونه سیم را از بین می‌برد.